حه‌وت شت دوای مردنیش پاداشته‌كه‌ی ده‌گاته‌ به‌نده‌ له‌ناو قه‌بره‌كه‌ی: 

عَنْ أَنَسٍ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : «سَبْعٌ يَجْرِي لِلْعَبْدِ أَجْرُهُنَّ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهِ وَهُوَ فِي قَبْرِهِ:

1. مَنْ عَلَّمَ عِلْمًا ، «كه‌سێك زانستێكی فێری خه‌ڵك كردبێت».
2. أَوْ كَرَى نَهَرًا ، «یا ڕوبارێك بخاته‌ ڕێ ».
3. أَوْ حَفَرَ بِئْرًا ، «یا بیرێك هه‌ڵبكه‌نێت».
4. أَوْ غَرَسَ نَخْلًا ، «یا دار خورمایه‌ك بچێنێت».
5. أَوْ بَنَى مَسْجِدًا ، «یا مزگه‌وتێك دروست بكات».
6. أَوْ وَرَّثَ مُصْحَفًا ، «یا موصحه‌فێك (قورئانێك) ببه‌خشێته‌وه‌ به‌ وه‌ره‌سه‌كه‌ی تا لێی بخوێنێته‌وه‌».
7. أَوْ تَرَكَ وَلَدًا يَسْتَغْفِرُ لَهُ بَعْدَ مَوْتِهِ». «یا منداڵێك له‌ دوای خۆی جێ بهێڵێت له‌ دوای مردنی داوای لێ خۆشبوونی بۆ بكات».

أخرجه البزار فی «البحر الزخار» (مسند أنس بن مالك، البصريون عن أنس، قتادة عن أنس) (13/483) (7289)، وحسّنه الألباني في «صحيح الجامع» (٣٦٠٢).

┈┈┈••✦✿✦••┈┈┈

24فبرایر2016